RATNI PUT ČETVRTE MUSLIMANSKE SLAVNE LAHKE BRIGADE

I DIČ-A MUDERRIS

Naređenjem Štaba vrhovne komande Oružanih snaga Republike Bosne i Hercegovine, od 20.03.1994. godine, na jezgru DIČ Muderris (Diverzantsko izviđačka četa) formirana je 4. Muslimanska lahka brigada.

Shodno toj Naredbi, Naređenjem komandanta 4. Korpusa, od 26.03.1994. godine, određena je lokacija i ustrojstvo jedinice. Mjesto formiranja brigade je Bradina, a datum od koga brigada zvanično zaživaljava, tj. njeno prvo svečano postrojavanje je 04.04.1994. godine na naprijed pomenutom mjestu. Naredbom komandanta 4. Korpusa, pomenutog broja i datuma, 443. brdska brigada je za formiranje 4. Mlbr. dala DIČ „Muderris“, kao i dobrovoljce iz iste, zatim 445.bbr, 444.bbr., BVP i regruti iz NRC-Bradina, a svi su trebali ispuniti uslove iz pristupnice ove brigade. Posebno izdvajamo potpuni prelazak jedinice MOS-a Mostar u 4.mlbr.

Naredbom komandanta 4. Korpusa, brigadnog generala Ramiza Drekovića, od 28.12.1994. godine brigada ima da se popuni u punu ratnu formaciju do 31.03.1995. godine.

Prva faza popune izvršena je 09.02.1995. godine. Ona je realizovana u dvije etape:

a) I etapa je završena 15.01.1995. godine;

b) II etapa je završena 25.02.1995. godine.

Ova popuna izvršena je iz slijedećih brigada: 441.Smbr, 442.bbr., 443.bbr., 444.bbr., 445.bbr., 449.Ihbbr., 450.lbr., 4.BVP i to dobrovoljci koji su ispunjavali uslove iz pristupnice.

U skoro svim borbenim dejstvima 4.Mlbr, pored njenih pripadnika učestovao je i odred AKREPI, te veliki broj dobrovoljaca iz drugih jedinica.

Brigada je manevarskog tipa i nije imala svoje zone odgovornosti, već je upućivana tamo gdje je bilo najpotrebnije, bilo naredbom komandanta Korpusa, bilo Generalštaba Armije Republike Bosne i Hercegovine. 

Od svog formiranja, pa do kraja odbrane od agresije  Brigada je učestvovala u svim aktivnim borbenim dejstvima u z/o 4. Korpusa kao i u z/o 7. Korpusa (Vlašić) i 1. Korpusa. 

RATNI PUT DIČ „MUDERRIS“

U okviru 1. Konjičkog bataljona, kao dijela TO Konjic, grupa vjerski i patriotski opredijeljenih sinova Konjica 13.06.1992. godine formira Diverzantsko-izviđačku četu MUDERRIS.

Diverzantsko-izviđačka četa MUDERRIS okuplja borce koji svoje živote i životni put prihvataju i vode po islamskim načelima. Vjerski moral, plemeniti i čisti ideali iskrene, čvrste i nepokolebljive borbe za odbranu vjere, Zemlje i slobode, krasiće ovu četu i činiti osnovu njenog ratnog puta. Za njenog komandira imenovan je Nezim ef. Halilović Muderris, tada glavni imam Medžlisa islamske zajednice Konjic. DIČ MUDERRIS je osnovan kao jedinica manevarskog karaktera.

Na dan svog osnivanja Jedinica kreće na prvi teren, na prostor Bjelimića, lokalitet Ljubuče, sa zadatkom sprječavanja prodora agresorske vojske u rejon Bjelimića i Glavatičeva. Na ovom terenu ostaje sve do jula 1992. godine kada se prebacuje na lokalitet Bijelo brdo, Glavatičevo gdje ima i svoj prvi ratni okršaj.

Nakon borbi na Bijelom brdu, borci DIČ MUDERRIS krajem jula nastavljaju borbe u Kijevu, prema Staroj gori i Došlovim njivama, gdje u sadejstvu sa jedinicom iz Gornjeg Vakufa oslobađaju teritorij sve do Krupca.

U tim borbama pali su i prvi šehidi jedinice: Muhibić Ramiz – Bizo, Džajić Omer i Šoto Senadin. Pored šehida jedinica ima i 6 ranjenih boraca.

U operacijama deblokade Sarajeva, glavnog grada RBiH, borbe oko Kotorca i Ilidže, Jedinica učestvuje u septembru 1992. godine. U tim borbama DIČ Muderris ima šehida Biber Muju, a više boraca je ranjeno.

Od septembra do novembra 1992. godine jedan vod DIČ-a Muderris bio je podrška 4. Motorizovanoj brigadi iz Hrasnice.   

Jedinica se u decembru 1992. godine  kao 4. četa 1. Konjičkog bataljona 7. Brigade Suad Alić dobrovoljno stavlja na raspolaganje komandi 1. Korpusa, u operaciji deblokade Sarajeva iz pravca Trnovo – Trebević, gdje nakon neuspjeha operacije učestvuje u izvlačenju boraca drugih jedinica, koje su učestvovale u pomenutoj operaciji.

Jedinica u istoj operaciji sa Fočanskim bataljonom olsobađa Prostruganu kladu, u rejonu Trnova.

Jedinica u periodu januar – mart 1993. godine drži položaj Prevlje.

Vod jedinice Muderris, tačnije 27 boraca na čelu sa komandirom u martu 1993. godine kreće na put u Žepu radi dotura MTS-a borcima Žepe, ali zbog nemogućnosti proboja preko prevoja Sjemeč jedinica se vraća u Konjic, sa namjerom da za dvadesetak dana ponovo pokuša ući u Žepu. Hrvatski agresor je onemogućio provedbu pomenutog plana, jer je 04. aprila uslijedila hrvatska agresija na Republiku Bosnu i Hercegovinu, a 17.04.1993. godine dolazi do žestokih borbi sa HVO, gdje borci DIČ MUDERRIS u sadejstvu sa drugim jedinicama oslobađa Galjevo, Repovicu, Prevlja, Donje selo, Pokojište i Vrca.

U tim borbama šehadet su postigli: Korić Rasim – Gera i Nuhanović Muzafer, a više boraca je ranjeno.

Slijedeću veliku bitku DIČ Muderris imao je na Ljubini, 28. juna 1993. godine, kada je jedinica oslobodila značajne kote za odbranu Konjica, Ćelavicu i Jaje. U borbama na Ljubini šehadet su postigli: Korić Mirsad, Ćukas Nusret i Sakr El-Kereki, a od posljedica borbe  nakon bitke na Ahiret je preselio i Nuhanović Hamza, dok je 14 boraca ranjeno, 7 teže i 7 lakše. U ovim borbama naneseni su veliki gubici agresoru, a zaplijenjena je i veća količima oružja  i drugog MTS-a.

Poslije Ljubine Jedinica je vodila borbe oko Orahovice i Gašinog brda i u tim borbama je imala nekoliko ranjenih boraca.

Kada je srpska agresorska vojska okupirala Trnovo i krenila u okupaciju Bjelašnice i Igmana, DIČ MUDERRIS dobija zadatak da pomogne borcima Armije Republike Bosne i Hercegovine na tom terenu. Značajnu i veliku bitku jedinica je imala na Bijeloj lijesci 23. jula1993. godine, u kojoj su srpskom agresoru naneseni veliki gubici u ljudstvu i tehnici.

U bici na Bijeloj lijesci šehadet su postigli: Sarajlić Izudin – Suljo, Hodžić Mirsad – Hodža i Suhajb El-Kereki, a nekoliko boraca je ranjeno.  

Pored bitke za Bijelu lijesku u okviru pomenutih operacija Jedinica je učestovala u odbrani Bjelimića – Arguda, Jabuke i Bjelašnice. U tom periodu u operaciji dotura MTS-a na područje Mostara šehadet je postigao pripadnik jedinice Lavić Osman.

U periodu od ljeta 1993. do marta 1994. godine Jedinica se kao pomoć raspoređuje na nekoliko terena vršeći u isto vrijeme obuku svojih pripadnika čiji broj se iz dana u dan povećava.

ZNAČAJNE BITKE ČETVRTE MUSLIMANSKE SLAVNE LAHKE BRIGADE

U periodu 12. – 16.09.1994. godine u Operaciji kodnog naziva „Jezero 94“ oslobađanje Ljubine i sela Bijele (Ćelavica – Jaje – Begin Do – Gluhi Do – Rakov Laz – selo Bijela) i plato Kisera. Pripreme za ova borbena dejstva počele su početkom avgusta 1994. godine, na taj način što je jedinica stavljena u punu borbenu gotovost.

Ove pripreme izvršene su sa veoma visokim kvalitetom, bez ikakvih problema i sa velikom željom nosioca zadataka za što uspješnije pripreme i za  što skorija borbena dejstva.

U toku ovih borbenih dejstava u Gluhom Dolu dana 13. septembra 1994. godine šehadet je postigao Muharemović Mustafa, a Nefić Almedin koji je ranjen 13. septembra 1994. godine na ahiret je preselio 19.09.1994. godine. Veliki broj boraca bio je lakše ili teže ranjen, a od agresora su zarobljene velike količine MTS-a.

U periodu 21. – 22. 09.1994. godine, operacija oslobađanja gornjeg platoa Kisera.

Šehadet je na platou Kisera dana 19.09.1994. godine postigao Maksumić Džemal, PK za bezbjednost Brigade.

U Operaciji Jesen 94, Brigada je dala značajan doprinos u izvlačenju boraca drugih brigada koji su se u noći 09. novembar 1994. godine ubacile u neprijateljsku dubinu, ali su narednog dana otkrivene. Brigada je imala zadatak da se u noći 10. novembra ubaci u neprijateljsku dubinu i da zajedno sa drugim jedinicama započene operaciju, ali je zbog otkrivanja boraca drugih brigada koji su već bili u neprijateljskoj dubini bila spriječena da to učini, bez obzira što je to pokušala sa iskusnim vodičima koji su dobro poznavali teren, a tu noć je bila i jaka kiša, koja je bila uzrokom nesnalaženja vodiča na terenu. Brigada je vršila snažna borbena dejstva na prednju liniju odbrane neprijatelja, čime je razvlačila neprijateljske snage i pomogla u izvlačenju boraca drugih jedinica koje su bile otkrivene u neprijateljskoj dubini.

U periodu: 21. – 30.11.1994. godine, zaustavljanje velike agresorske ofanzive na plato Visočice i Bjelimića i oslobađanje prostora Požiljka, Piša i Komića – Bjelimići.

Šehidet su u pomenutoj operaciji postigli: Jahić Sanel, 24.11.1994. godine, Požiljak, Ćukas Duran, 25.11.1994. godine, Crveni Kuk – Puzim i Ibrahim Gakić 25.11.1994. godine, Crveni Kuk – Puzim.

U svim ovim borbenim aktivnostima postignuti su značajni rezultati od kojih se može izdvojiti oslobađanje preko 100 kvadratnih kilometara teritorije sa jakim neprijateljskim uporištima, te zarobljavanje velike količine oružja i oruđa uz nanošenje velikih gubitaka agresoru u ljudstvu.

Dana 27.03.1995. godine brigada je dobila naređenje o pokretu u z/o 7. Korpusa Armije Republike Bosne i Hercegovine, Vlašić, gdje aktivno učestvuje u izviđačkim i borbenim dejstvima na Vlašičkom platou. Izdvajamo kontranapad u sadejstvu sa 37. muslimanskom slavnom brigadom na lokalitetu Šešići, 03.04.1995. godine i SRC (Sportsko rekreativnog centra) Babanovac – Paljike i Debela Jela, 07.04.1995. godine. U borbama u Šešićima lakše su ranjena 3 borca, a agresoru su naneseni veliki gubici u ljudstvu i tehnici, prilikom čega je uništen jedan tenk. U borbenim dejstvima na SRC Babanovac, koja su bila u sadejstvu sa 7. Muslimanskom viteškom brigadom i Crnim labudovima brigada je imala 7 šehida: Jahić Senaid, Purgić Almir, Gakić Rahman, Pirija Amir, Proho Nermin, Haćimić Zekerijah, Abdullah Said.

U ovim borbenim dejstvima bilo je 6 teže i 5 lakše ranjenih boraca. Sa terena se brigada u svoju bazu  vratila 20.04.1995. godine.

U periodu 05. – 10. 06.1995. godine Brigada oslobađa plato Treskavice: Pašina planina, Ljeljen, Pukle stijene, Kljusina, Bara, Mali Konik, Veliki Konik i Duboke i time otvara prostor da Fočanska brigada bez borbe zaposjedne Malu ćabu (Đokin toranj), najdominnatniju kotu na Treskavici.

U ovim borbenim dejstvima brigada nije imala šehida niti ranjenih boraca.

U periodu 14.06. – 05.07.1995. godine Brigada učestvuje u borbenim dejstvima na Hadžićkom ratištu – Operacija „Deblokada Sarajeva“. Izvodila je borbena dejstva u rejonu: Oštrika, Crnogorčeve vikendice, Zmijanice, Gunjčar, Kasetiće i Kasarna Žunovnica.

Brigada je na lokaciji Mala Pandurica dana 03. jula 1995. godine imala šehida Salihović Adila i sedam ranjenih boraca.

Od 05.07. – 28.08.1995. godine Brigada ponovo odlazi na Treskavičko ratište, rejon Pašine Planine i Lupoča. U ovim borbenim dejstvima brigada je 20.07. 1995. godine imala šehidia Ščukulj Edina i 9 ranjenih boraca.

U periodu 15.09. – 04.10.1995. godine Brigada učestvuje u aktivnim borbenim dejstvima na Prenju, Zupci i Crvenice.

U ovim borbenim dejstvima brigada je 18. 09. 1995. godine imala šehida Kezo Osmana i 4 ranjena borca.

U periodu 10.-15.10.1995. godine Brigada odlazi na Župsko – Bjelimićko ratište, Glavatičevo.

Potpisivanje Dejtonskog sporazuma i prekid borbenih  dejstava Brigada je dočekala u zoni odgovornosti 1. Korpusa  na položajima na Treskavici. 

Brigada je u okviru transformacije Armije Republike Bosne i Hercegovine, rasformirana juna 1996. godine, ponijevši u svom  imenu častan naziv SLAVNA.

DOBITNICI PRIZNANJA:

Dobitnik priznanja ORDEN ZLATNOG GRBA SA MAČEVIMA je Nezim Halilović Muderris.

Dobitnici  priznanja  ZLATNI LJILJAN su:

• Halilović Nezim Muderris
• Hodžić Mirsad – Hodža
• Jahić Sanel – Čupo
• Korić Rasim  – Gera
• Korić Mirsad
• Maksumić Džemal
• Nefić Almedin
• Mustafić Muharem
• Nuhanović Hamza
• Pirija Amir
• Sarajlić Izudin – Suljo

Komandant Brigade je svo vrijeme njenog postojanja bio Nezim Halilović Muderris.